[ویکی فقه] تحفة العالم در اوصاف و اخبار شاه سلطان حسین (کتاب). تحفه العالم اثری است به زبان فارسی درباره اوصاف و احوال شاه سلطان حسین صفوی در دو سال نخست سلطنت او می باشد.
هدف مولف از نگارش این کتاب معرفی شخصیت شاه سلطان حسین و ویژگی ها و خصلتهای اوست، آن هم نه از روی اغراق های منشیانه و چاپلوسانه، بلکه با این باور که صفات پادشاهی که بر تخت کهن ایران تکیه زده، صفاتی است که هیچ پادشاهی در جهان ندارد و به همین دلیل این صفات متفرد و ممتاز بوده و به واسطه آن بر جمیع پادشاهان عالم برتری دارد. نام آن را تحفة العالم گذارده است. این رساله در اوایل جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت نگاشته شده است. شاه سلیمان در روزهای پایانی سال ۱۱۰۵ ق. درگذشت و فرزندش شاه سلطان حسین در آغاز روزهای سال ۱۱۰۶ ق. بر تخت سلطنت جلوس کرد. فندرسکی در این کتاب به چهار تاریخ اشاره می کند که نشان می دهد، فصل های کتاب را در یک فاصله زمانی نزدیک به یک سال و نیم نوشته است. بنابراین کتاب در سال های ۱۱۰۶ یا ۱۱۰۷ ق. نگاشته شده است.
هدف مولف از نگارش این کتاب معرفی شخصیت شاه سلطان حسین و ویژگی ها و خصلتهای اوست، آن هم نه از روی اغراق های منشیانه و چاپلوسانه، بلکه با این باور که صفات پادشاهی که بر تخت کهن ایران تکیه زده، صفاتی است که هیچ پادشاهی در جهان ندارد و به همین دلیل این صفات متفرد و ممتاز بوده و به واسطه آن بر جمیع پادشاهان عالم برتری دارد. نام آن را تحفة العالم گذارده است. این رساله در اوایل جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت نگاشته شده است. شاه سلیمان در روزهای پایانی سال ۱۱۰۵ ق. درگذشت و فرزندش شاه سلطان حسین در آغاز روزهای سال ۱۱۰۶ ق. بر تخت سلطنت جلوس کرد. فندرسکی در این کتاب به چهار تاریخ اشاره می کند که نشان می دهد، فصل های کتاب را در یک فاصله زمانی نزدیک به یک سال و نیم نوشته است. بنابراین کتاب در سال های ۱۱۰۶ یا ۱۱۰۷ ق. نگاشته شده است.
[ویکی نور] تحفة العالم در اوصاف و اخبار شاه سلطان حسین اثری است به زبان فارسی درباره اوصاف و احوال شاه سلطان حسین صفوی در دو سال نخست سلطنت او.
هدف مؤلف از نگارش این کتاب معرفی شخصیت شاه سلطان حسین و ویژگی ها و خصلتهای اوست، آن هم نه از روی اغراق های منشیانه و چاپلوسانه، بلکه با این باور که صفات پادشاهی که بر تخت کهن ایران تکیه زده، صفاتی است که هیچ پادشاهی در جهان ندارد و به همین دلیل این صفات متفرد و ممتاز بوده و به واسطه آن بر جمیع پادشاهان عالم برتری دارد. نام آن را تحفة العالم گذارده است.
این رساله در اوایل جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت نگاشته شده است. شاه سلیمان در روزهای پایانی سال 1105ق. درگذشت و فرزندش شاه سلطان حسین در آغاز روزهای سال 1106ق. بر تخت سلطنت جلوس کرد. فندرسکی در این کتاب به چهار تاریخ اشاره می کند که نشان می دهد، فصل های کتاب را در یک فاصله زمانی نزدیک به یک سال و نیم نوشته است. بنابراین کتاب در سال های 1106 یا 1107ق. نگاشته شده است.
کتاب مشتمل بر مقدمه ای به قلم مصحح، آقای رسول جعفریان و شش جزو و هر جزو آن مشتمل بر بیان یک یا چند صفت از اوصاف چهارده گانه شاه سلطان حسین است.
در زمان جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت، میرزا ابوطالب یک روحانی تحصیل کرده در دانش های رایج فقه و کلام و همین طور، شاعر و ادیب بوده و مورد توجه شاه سلیمان صفوی بوده است. اما پس از روی کار آمدن شاه سلطان حسین، مورد بی مهری واقع شده و نظرش آن است که شماری از امرا- که محبوبیت وی را نزد شاه سلیمان می دانستند- تلاش داشتند تا اجازه آشنایی میان او و شاه جدید را ندهند. در این جا، وی با نگارش این کتاب تلاش کرده است تا تصویری از شاه به دست دهد، کتابی که فصلی از آن با عنوان ذرّه و آفتاب درباره رابطه او با شاه جدید است.
هدف مؤلف از نگارش این کتاب معرفی شخصیت شاه سلطان حسین و ویژگی ها و خصلتهای اوست، آن هم نه از روی اغراق های منشیانه و چاپلوسانه، بلکه با این باور که صفات پادشاهی که بر تخت کهن ایران تکیه زده، صفاتی است که هیچ پادشاهی در جهان ندارد و به همین دلیل این صفات متفرد و ممتاز بوده و به واسطه آن بر جمیع پادشاهان عالم برتری دارد. نام آن را تحفة العالم گذارده است.
این رساله در اوایل جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت نگاشته شده است. شاه سلیمان در روزهای پایانی سال 1105ق. درگذشت و فرزندش شاه سلطان حسین در آغاز روزهای سال 1106ق. بر تخت سلطنت جلوس کرد. فندرسکی در این کتاب به چهار تاریخ اشاره می کند که نشان می دهد، فصل های کتاب را در یک فاصله زمانی نزدیک به یک سال و نیم نوشته است. بنابراین کتاب در سال های 1106 یا 1107ق. نگاشته شده است.
کتاب مشتمل بر مقدمه ای به قلم مصحح، آقای رسول جعفریان و شش جزو و هر جزو آن مشتمل بر بیان یک یا چند صفت از اوصاف چهارده گانه شاه سلطان حسین است.
در زمان جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت، میرزا ابوطالب یک روحانی تحصیل کرده در دانش های رایج فقه و کلام و همین طور، شاعر و ادیب بوده و مورد توجه شاه سلیمان صفوی بوده است. اما پس از روی کار آمدن شاه سلطان حسین، مورد بی مهری واقع شده و نظرش آن است که شماری از امرا- که محبوبیت وی را نزد شاه سلیمان می دانستند- تلاش داشتند تا اجازه آشنایی میان او و شاه جدید را ندهند. در این جا، وی با نگارش این کتاب تلاش کرده است تا تصویری از شاه به دست دهد، کتابی که فصلی از آن با عنوان ذرّه و آفتاب درباره رابطه او با شاه جدید است.
[ویکی فقه] تحفه العالم در اوصاف و اخبار شاه سلطان حسین (کتاب). تحفه العالم اثری است به زبان فارسی درباره اوصاف و احوال شاه سلطان حسین صفوی در دو سال نخست سلطنت او می باشد.
هدف مولف از نگارش این کتاب معرفی شخصیت شاه سلطان حسین و ویژگی ها و خصلتهای اوست، آن هم نه از روی اغراق های منشیانه و چاپلوسانه، بلکه با این باور که صفات پادشاهی که بر تخت کهن ایران تکیه زده، صفاتی است که هیچ پادشاهی در جهان ندارد و به همین دلیل این صفات متفرد و ممتاز بوده و به واسطه آن بر جمیع پادشاهان عالم برتری دارد. نام آن را تحفة العالم گذارده است. این رساله در اوایل جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت نگاشته شده است. شاه سلیمان در روزهای پایانی سال ۱۱۰۵ ق. درگذشت و فرزندش شاه سلطان حسین در آغاز روزهای سال ۱۱۰۶ ق. بر تخت سلطنت جلوس کرد. فندرسکی در این کتاب به چهار تاریخ اشاره می کند که نشان می دهد، فصل های کتاب را در یک فاصله زمانی نزدیک به یک سال و نیم نوشته است. بنابراین کتاب در سال های ۱۱۰۶ یا ۱۱۰۷ ق. نگاشته شده است.
ساختار کتاب
کتاب مشتمل بر مقدمه ای به قلم مصحح، آقای رسول جعفریان و شش جزو و هر جزو آن مشتمل بر بیان یک یا چند صفت از اوصاف چهارده گانه شاه سلطان حسین است.
گزارش محتوا
در زمان جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت، میرزا ابوطالب یک روحانی تحصیل کرده در دانش های رایج فقه و کلام و همین طور، شاعر و ادیب بوده و مورد توجه شاه سلیمان صفوی بوده است. اما پس از روی کار آمدن شاه سلطان حسین، مورد بی مهری واقع شده و نظرش آن است که شماری از امرا- که محبوبیت وی را نزد شاه سلیمان می دانستند- تلاش داشتند تا اجازه آشنایی میان او و شاه جدید را ندهند. در این جا، وی با نگارش این کتاب تلاش کرده است تا تصویری از شاه به دست دهد، کتابی که فصلی از آن با عنوان ذره و آفتاب درباره رابطه او با شاه جدید است.
← دلیل ذکر ویژگی های شاه
...
هدف مولف از نگارش این کتاب معرفی شخصیت شاه سلطان حسین و ویژگی ها و خصلتهای اوست، آن هم نه از روی اغراق های منشیانه و چاپلوسانه، بلکه با این باور که صفات پادشاهی که بر تخت کهن ایران تکیه زده، صفاتی است که هیچ پادشاهی در جهان ندارد و به همین دلیل این صفات متفرد و ممتاز بوده و به واسطه آن بر جمیع پادشاهان عالم برتری دارد. نام آن را تحفة العالم گذارده است. این رساله در اوایل جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت نگاشته شده است. شاه سلیمان در روزهای پایانی سال ۱۱۰۵ ق. درگذشت و فرزندش شاه سلطان حسین در آغاز روزهای سال ۱۱۰۶ ق. بر تخت سلطنت جلوس کرد. فندرسکی در این کتاب به چهار تاریخ اشاره می کند که نشان می دهد، فصل های کتاب را در یک فاصله زمانی نزدیک به یک سال و نیم نوشته است. بنابراین کتاب در سال های ۱۱۰۶ یا ۱۱۰۷ ق. نگاشته شده است.
ساختار کتاب
کتاب مشتمل بر مقدمه ای به قلم مصحح، آقای رسول جعفریان و شش جزو و هر جزو آن مشتمل بر بیان یک یا چند صفت از اوصاف چهارده گانه شاه سلطان حسین است.
گزارش محتوا
در زمان جلوس شاه سلطان حسین بر مسند سلطنت، میرزا ابوطالب یک روحانی تحصیل کرده در دانش های رایج فقه و کلام و همین طور، شاعر و ادیب بوده و مورد توجه شاه سلیمان صفوی بوده است. اما پس از روی کار آمدن شاه سلطان حسین، مورد بی مهری واقع شده و نظرش آن است که شماری از امرا- که محبوبیت وی را نزد شاه سلیمان می دانستند- تلاش داشتند تا اجازه آشنایی میان او و شاه جدید را ندهند. در این جا، وی با نگارش این کتاب تلاش کرده است تا تصویری از شاه به دست دهد، کتابی که فصلی از آن با عنوان ذره و آفتاب درباره رابطه او با شاه جدید است.
← دلیل ذکر ویژگی های شاه
...