[ویکی نور] تحفة الابرار فی مناقب الأئمة الأطهار، تألیف عمادالدین حسن بن علی طبری (زنده در 701ق)، اثری فارسی در مقام اثبات امامت و ولایت اهل بیت(ع) است. طبری بدون هرگونه تعصب بی جا، با استناد به آیات زیادی از قرآن کریم و احادیث منقول از کتاب های اهل سـنت و بـا اسـتدلالاتی متین به دفاع از حریم اهل بـیت(ع) پرداخته و بـه شبهات مخالفین شیعه پاسخ گفته است.
این اثر به قولی در سال 698ق، برای عزالدین محمّد بن محمّد رازی فریومدی وزیر تـألیف شـده و در سال 700 ق در دست تـألیف بـوده اسـت.
کتاب با تصحیح و تحقیق سید مهدی جهرمی به زیور طبع آراسته شده است.
مقدمه مصحح در شرح حال مؤلف و آثار او، معرفی کتاب و روش تصحیح کتاب است. مطالب نویسنده نیز مشتمل بر مقدمه ای در پنج فصل و متن اثر در ده باب است که هر باب نیز مشتمل بر فصولی است.
مؤلف سعی بر آن داشته که پس از عقل و قرآن به کتب اهل سنت استناد جسته و همه شواهد خویش را در آنها بیابد. در متن کتاب نیز مکرراً منابع خویش را نام برده است.
این اثر به قولی در سال 698ق، برای عزالدین محمّد بن محمّد رازی فریومدی وزیر تـألیف شـده و در سال 700 ق در دست تـألیف بـوده اسـت.
کتاب با تصحیح و تحقیق سید مهدی جهرمی به زیور طبع آراسته شده است.
مقدمه مصحح در شرح حال مؤلف و آثار او، معرفی کتاب و روش تصحیح کتاب است. مطالب نویسنده نیز مشتمل بر مقدمه ای در پنج فصل و متن اثر در ده باب است که هر باب نیز مشتمل بر فصولی است.
مؤلف سعی بر آن داشته که پس از عقل و قرآن به کتب اهل سنت استناد جسته و همه شواهد خویش را در آنها بیابد. در متن کتاب نیز مکرراً منابع خویش را نام برده است.