تحشیف

لغت نامه دهخدا

تحشیف. [ ت َ ] ( ع مص ) تحشیف عین ؛ پلکهای چشم برهم نهاده از رخنه های مژگان دیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( قطر المحیط ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس