تحزین
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] تحزین، قرائت قرآن با صدای حزین است.
«تحزین» یعنی رقیق و نازک کردن صدا هنگام قرائت قرآن، به گونه ای که گویا قاری قرآن اندوهگین است و بر اثر خشوع و خضوع، حالتی نزدیک به گریه دارد. این حالت اگر به دور از ریا باشد، پسندیده است.
← حدیثی از امام صادق
۱. ↑ سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۶۴۲
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تحزین».
...
«تحزین» یعنی رقیق و نازک کردن صدا هنگام قرائت قرآن، به گونه ای که گویا قاری قرآن اندوهگین است و بر اثر خشوع و خضوع، حالتی نزدیک به گریه دارد. این حالت اگر به دور از ریا باشد، پسندیده است.
← حدیثی از امام صادق
۱. ↑ سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۶۴۲
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تحزین».
...
wikifeqh: تحزین
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید