تحزفر. [ ت َ ح َ ف ُ] ( ع مص ) بزرگی نمودن از خود: یقول الناس للمتکبر هو یتحزفر علینا؛ ای یتعظم کأنه من آل ذی حزفر. || گردنکشی کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
