تحریم اتوبوس های مونتگمری یک کمپین اعتراضی سیاسی و اجتماعی علیه جداسازی نژادی در سیستم حمل ونقل عمومی شهر مونتگمری در ایالت آلابامای آمریکا بود. این کمپین، از رویدادهای کلیدی جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکا در سال های ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۸ به شمار می رود. در نتیجهٔ این بایکوت ۳۸۱ روزه، دادگاه عالی آمریکا حکمی صادر کرد مبنی بر این که جداسازی نژادی در اتوبوس ها در آلاباما و مونتگمری مغایر با قانون اساسی آمریکاست و باید لغو شود.
... [مشاهده متن کامل]
اول دسامبر ۱۹۵۵، رزا پارکس، خیاط آفریقایی - آمریکایی، حاضر نشد صندلی خود را در اتوبوس به یک فرد سفیدپوست بدهد. در آن زمان، قانونی در ایالت آلاباما و شهر مونتگمری برقرار بود که به موجب آن سیاهپوستان در قسمت عقب اتوبوس و سفیدپوستان در قسمت جلوی اتوبوس می نشستند. اگر در قسمت سفیدپوستان جایی برای نشستن نبود، یکی از سیاه پوستان باید از صندلی بلند می شد و جای خود را به فرد سفیدپوست می داد. رزا پارکس حاضر به انجام این کار نشد و در نتیجه دستگیر شد. البته پارکس اولین فردی نبود که از این قانون سرپیچی می کرد و اعتراض به قوانین جیم کرو ( قوانین محلی و ایالتی تفکیک نژادی ) در مونتگمری سابقه داشت. در سال ۱۹۴۶ گروهی از زنان آفریقایی - آمریکایی انجمنی تشکیل داده بودند به نام شورای سیاسی زنان که به اختصار WPC نامیده می شد. اعضای این شورا خواهان تجدیدنظر در قوانین جاری در اتوبوس های مونتگمری بودند و خواسته هایشان را در ماه مارس همان سال در جلسه ای با شهردار شهر، دبلیو. ای. گیل، مطرح کرده بودند. خواسته های آنان از این قرار بود: سیاه پوستان ملزم نباشند از در جلوی اتوبوس کرایه پرداخت کنند و از در عقب سوار شوند. اگر صندلی ای خالی بود، چه در بخش سفید و چه در بخش سیاه، هرکس که ایستاده، مجاز به نشستن باشد. اتوبوس در محله های سیاه پوست نشین هم مثل محله های سفیدپوست نشین، در هر چهارراه توقف کند. این ملاقات نتیجه ای در برنداشت. یک سال بعد نوجوان پانزده ساله ای به نام کلودت کالوین و هفت ماه بعد جوان هجده ساله ای به نام مری لوئیز اسمیت به جرم آن که حاضر نشده بودند صندلی شان را به سفیدپوستان بدهند بازداشت شدند.
جو آن رابینسون، رئیس WPC، در نامه ای به تاریخ ۲۱ مه، به شهردار مونتگمری متذکر شده بود که دست کم بیست و پنج سازمان محلی، مترصد سازماندهی تحریم اتوبوس های مونتگمری هستند. با بازداشت پارکس جرقهٔ بایکوت سراسری زده شد. فعالان حقوق مدنی، در ابتدا فراخوانی صادر کردند و از شهروندان خواستند در روز ۵ دسامبر، از اتوبوس های شهری استفاده نکنند. ۵ دسامبر روزی بود که برای محاکمهٔ رزا پارکس تعیین شده بود. جمعیتی در حدود ۵۰۰ نفر در حمایت از او مقابل دادگاه جمع شدند. جلسهٔ دادگاه ۳۰ دقیقه طول کشید و پارکس به پرداخت ۱۰ دلار جریمهٔ نقدی و ۴ دلار هزینهٔ دادرسی محکوم شد.
... [مشاهده متن کامل]
اول دسامبر ۱۹۵۵، رزا پارکس، خیاط آفریقایی - آمریکایی، حاضر نشد صندلی خود را در اتوبوس به یک فرد سفیدپوست بدهد. در آن زمان، قانونی در ایالت آلاباما و شهر مونتگمری برقرار بود که به موجب آن سیاهپوستان در قسمت عقب اتوبوس و سفیدپوستان در قسمت جلوی اتوبوس می نشستند. اگر در قسمت سفیدپوستان جایی برای نشستن نبود، یکی از سیاه پوستان باید از صندلی بلند می شد و جای خود را به فرد سفیدپوست می داد. رزا پارکس حاضر به انجام این کار نشد و در نتیجه دستگیر شد. البته پارکس اولین فردی نبود که از این قانون سرپیچی می کرد و اعتراض به قوانین جیم کرو ( قوانین محلی و ایالتی تفکیک نژادی ) در مونتگمری سابقه داشت. در سال ۱۹۴۶ گروهی از زنان آفریقایی - آمریکایی انجمنی تشکیل داده بودند به نام شورای سیاسی زنان که به اختصار WPC نامیده می شد. اعضای این شورا خواهان تجدیدنظر در قوانین جاری در اتوبوس های مونتگمری بودند و خواسته هایشان را در ماه مارس همان سال در جلسه ای با شهردار شهر، دبلیو. ای. گیل، مطرح کرده بودند. خواسته های آنان از این قرار بود: سیاه پوستان ملزم نباشند از در جلوی اتوبوس کرایه پرداخت کنند و از در عقب سوار شوند. اگر صندلی ای خالی بود، چه در بخش سفید و چه در بخش سیاه، هرکس که ایستاده، مجاز به نشستن باشد. اتوبوس در محله های سیاه پوست نشین هم مثل محله های سفیدپوست نشین، در هر چهارراه توقف کند. این ملاقات نتیجه ای در برنداشت. یک سال بعد نوجوان پانزده ساله ای به نام کلودت کالوین و هفت ماه بعد جوان هجده ساله ای به نام مری لوئیز اسمیت به جرم آن که حاضر نشده بودند صندلی شان را به سفیدپوستان بدهند بازداشت شدند.
جو آن رابینسون، رئیس WPC، در نامه ای به تاریخ ۲۱ مه، به شهردار مونتگمری متذکر شده بود که دست کم بیست و پنج سازمان محلی، مترصد سازماندهی تحریم اتوبوس های مونتگمری هستند. با بازداشت پارکس جرقهٔ بایکوت سراسری زده شد. فعالان حقوق مدنی، در ابتدا فراخوانی صادر کردند و از شهروندان خواستند در روز ۵ دسامبر، از اتوبوس های شهری استفاده نکنند. ۵ دسامبر روزی بود که برای محاکمهٔ رزا پارکس تعیین شده بود. جمعیتی در حدود ۵۰۰ نفر در حمایت از او مقابل دادگاه جمع شدند. جلسهٔ دادگاه ۳۰ دقیقه طول کشید و پارکس به پرداخت ۱۰ دلار جریمهٔ نقدی و ۴ دلار هزینهٔ دادرسی محکوم شد.
