تحریم

[ویکی فقه] تحریم (ابهام زدایی). تحریم ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: قرآن• سوره تحریم، شصت و ششمین سورۀ قرآن کریم و بیست و یکمین سورۀ نازل شده در مدینه• آیه تحریم، «آیه حلائل» یا «آیه محرمات» یا «آیه وطی» ، آیه ۲۳ سوره نساء• آیه تحریم خبائث، آیه ۱۵۷ سوره اعراف کاربردهای دیگر• تحریم (فقه)، به حرام قرار دادن چیزی
...

[ویکی فقه] تحریم (فقه). به حرام قرار دادن چیزی گفته می شود.
تحریم در برابر تحلیل، به معنای حرام قرار دادن چیزی است و حرام، مقابل حلال، چیزی است که مکلّف ملزم به ترک آن است.
ملاک تحریم و تحلیل اشیاء
منشأ تحریم و تحلیل اشیاء، مفاسد و مصالح واقعی موجود در آنها در ارتباط با مکلّف است؛ ازاین رو، تحریم یا تحلیل چیزی شأن شارع مقدّس است؛ چه اینکه تنها او عالم به مصالح و مفاسد واقعی اشیاء است. بدین جهت تحریم چیزی که خداوند آن را حرام نکرده با علم به آن، موجب ارتداد است.
شرط صحت عقد
شرط صحّت شرایطی که در عقد ذکر می شود این است که موجب تحریم حلال یا تحلیل حرامی نشود وگرنه شرط، باطل خواهد بود لیکن در شریعت برخی چیزها سبب حرمت برخی چیزهای دیگر قرار گرفته که اسباب آن به اختیار انسان گذاشته شده است و او با ایجاد آن اسباب، امر یا اموری را بر خود حرام می کند، مانند ظهار یا ایلاء زوجه که سبب حرمت آمیزش با وی، و طلاق که موجب حرمت زوجه بر زوج، و یا تکبیرة الإحرام نمازکه سبب تحریم منافیات آن می گردد.
اباحه
...

تَحریم (embargo)
(یا: بایکوت؛ بویکات) امتناع از برقراری ارتباط تجاری یا اجتماعی با یک شخص، گروه، سازمان یا یک کشور با هدف ایجاد تغییر رویه ای دلخواه در او؛ نیز اصطلاحی در علوم اجتماعی به ویژه در مطالعات روابط و سیاست بین الملل به معنی سیاستی خصمانه در مناسبات بین دولت ها. اصطلاح بایکوت برگرفته از نام چارلز بویکات (۱۸۳۲ـ۱۸۹۷)، از عمال زمین دار انگلیسی در ایرلند، است که اجاره داران به سبب فشاری که بر آنان برای دریافت اجاره وارد می شد، از ایجاد ارتباط اجتماعی و اقتصادی با او و خانواده اش امتناع کردند. در زبان فارسی علاوه بر بایکوت، دو اصطلاح sanction و embargo را هم تحریم می گویند. تحریم تجاری نیز، مانند مجازات های اقتصادی، ممکن است بر کشوری تحمیل شود که قوانین بین المللی را نقض کرده است. قانون تحریم ۱۸۰۷ در امریکا با این هدف تصویب شد که فرانسه و انگلستان را از متوقف کردن کشتی های امریکایی که حامل جنگ افزار برای طرف های درگیر جنگ در اروپا بودند، باز دارد. اما تصویب این قانون حرکتی زیان بار از کار درآمد، چنان که تحریم ارسال محموله های نفتی به اروپای غربی به دست تولیدکنندگان نفت خاورمیانه در ۱۹۷۴ چنین بود. سازمان ملل بر ضد رژیم نظامی هائیتی تحریم نفتی و تسلیحاتی (۱۹۹۳ـ۱۹۹۴) و نیز بر ضد صربستان تحریم های اقتصادی (۱۹۹۲ـ۱۹۹۵) وضع کرد. ازجمله مهم ترین تحریم ها، تحریم ایران از سوی امریکاست که در آبان ۱۳۵۸ش (نوامبر ۱۹۷۹) و به دنبال گروگان گیری کارمندان سفارت سابق امریکا در ایران، توسط دانشجویان پیرو خط امام صورت گرفت. همچنین تحریم عراق به علت حمله به کویت، ازجمله مهم ترین تحریم ها در دهه های اخیر بوده است. استفاده از تحریم به منزلۀ اعمال فشار بر کشورهای کوچک و ضعیف، همواره با انتقاد روبه رو بوده است. برقراری تحریم، یک عمل حاکمیتی است که دولت آن را اعمال می کند و نیازی به تصویب مجلس ندارد. اعتصاب کارگران برای واردکردن کارفرما به اجرای خواسته های آن ها و امتناع از خرید و مصرف کالا و خدمات از یک تولیدکننده یا کشور، ازجمله مصادیق آن است. تحریم، گاه در تعارضات سیاسی و اجتماعی به منزلۀ سلاح نیز به کار می رود. مصادیق قانونی تحریم در کشورهای گوناگون متفاوت است.