[ویکی فقه] تحدی قرآن به اعجاز غیبی. برخی از عالمان بر این باورند که اخبار غیبی در قرآن آمده؛ ولی به آن تحدی نشده است، زیرا به همه سوره های قرآن تحدّی شده، درحالی که بسیاری از سوره ها دارای خبر غیبی نیست، افزون بر اینکه مدعیان همانندآوری در عصر نزول قرآن دسترسی به غیب نداشتند و به طور طبیعی ناتوانی آنان از همانندآوری آشکار بود، در صورتی که کسی از آنان چنین عذری را مطرح نکرده است؛ همچنین آنان که به اعجاز غیبی باور دارند، نمی توانند آن را از بیان قرآنی جدا و به عنوان وجه اعجازی مستقل مطرح کنند.
در کتابهای آسمانی پیشین نیز برخی از این امور (اخبار غیبی مربوط به گذشته و آینده) آمده بود، با آنکه کتابهای یاد شده معجزه نبوده و کسی از یهود و نصارا ادعای اعجاز آنها را نداشته است. بسیاری از صحابیان نیز به صرف شنیدن بخشی از آیات ، معجزه بودن آن را باور کردند و منتظر تحقق آنچه قرآن خبر داده بود ننشستند.
تحدی قرآن به همه قرآن
نبود اخبار غیبی در همه سوره ها دلیل عدم تحدّی به آن نیست، زیرا خواهد آمد که قرآن به همه قرآن نیز تحدّی کرده و کسی که بخواهد به این تحدّی پاسخ گوید باید حجم زیادی خبر غیبی باز گوید. اگر قرآن در سیر تحدّی از مراحل سخت تر (آوردن کتابی مانند قرآن) صرف نظر کرده و برای اثبات ناتوانی مخالفان، مراحل آسان تری را پیشنهاد کرده است، نه تنها دلیلی بر نفی معجزه بودن خبرهای غیبی و عدم تحدّی به آنها نیست، بلکه ناتوانی مخالفان را نمایان تر می سازد، افزون بر این، اگر همانندآوران بخواهند مانند یکی از سوره های دربردارنده خبر غیبی را بیاورند، سخن آنان نیز باید دارای خبر غیبی باشد وگرنه در ابطال ادعای قرآن ناکام خواهند بود. کوتاه بودن دست همانندآوران از خبر غیبی نیز کمال ناتوانی آنان را نشان می دهد، و چنانچه به این نکته اعتذار می جستند، به شکست خود در برابر قرآن اقرار کرده بودند.
عدم ادعای اعجاز کتب آسمانی گذشته
همچنین عدم ادعای اعجاز کتابهای آسمانی گذشته در عین در برداشتن خبرهای غیبی دلیلی بر نفی اعجاز غیبی قرآن نیست، زیرا خدای متعالی و به تبع او پیامبران مبلّغ کتابهای آسمانی، براساس مصالحی آنها را به عنوان معجزه و دلیل صدق دعوت خود قرار نداده و در پی تحدّی به آنها نبوده اند، بلکه برای اثبات حقانیت خود به معجزات دیگری، مطابق با نیاز جامعه خود، روی آورده اند، بر خلاف قرآن که معجزه جاوید خدای سبحان است و بر پایه مصلحت الهی، در ابعاد مختلف و از جمله خبرهای غیبی، معجزه بوده و به آن تحدّی شده است.
منشأ ایمان صحابیان به قرآن
...
در کتابهای آسمانی پیشین نیز برخی از این امور (اخبار غیبی مربوط به گذشته و آینده) آمده بود، با آنکه کتابهای یاد شده معجزه نبوده و کسی از یهود و نصارا ادعای اعجاز آنها را نداشته است. بسیاری از صحابیان نیز به صرف شنیدن بخشی از آیات ، معجزه بودن آن را باور کردند و منتظر تحقق آنچه قرآن خبر داده بود ننشستند.
تحدی قرآن به همه قرآن
نبود اخبار غیبی در همه سوره ها دلیل عدم تحدّی به آن نیست، زیرا خواهد آمد که قرآن به همه قرآن نیز تحدّی کرده و کسی که بخواهد به این تحدّی پاسخ گوید باید حجم زیادی خبر غیبی باز گوید. اگر قرآن در سیر تحدّی از مراحل سخت تر (آوردن کتابی مانند قرآن) صرف نظر کرده و برای اثبات ناتوانی مخالفان، مراحل آسان تری را پیشنهاد کرده است، نه تنها دلیلی بر نفی معجزه بودن خبرهای غیبی و عدم تحدّی به آنها نیست، بلکه ناتوانی مخالفان را نمایان تر می سازد، افزون بر این، اگر همانندآوران بخواهند مانند یکی از سوره های دربردارنده خبر غیبی را بیاورند، سخن آنان نیز باید دارای خبر غیبی باشد وگرنه در ابطال ادعای قرآن ناکام خواهند بود. کوتاه بودن دست همانندآوران از خبر غیبی نیز کمال ناتوانی آنان را نشان می دهد، و چنانچه به این نکته اعتذار می جستند، به شکست خود در برابر قرآن اقرار کرده بودند.
عدم ادعای اعجاز کتب آسمانی گذشته
همچنین عدم ادعای اعجاز کتابهای آسمانی گذشته در عین در برداشتن خبرهای غیبی دلیلی بر نفی اعجاز غیبی قرآن نیست، زیرا خدای متعالی و به تبع او پیامبران مبلّغ کتابهای آسمانی، براساس مصالحی آنها را به عنوان معجزه و دلیل صدق دعوت خود قرار نداده و در پی تحدّی به آنها نبوده اند، بلکه برای اثبات حقانیت خود به معجزات دیگری، مطابق با نیاز جامعه خود، روی آورده اند، بر خلاف قرآن که معجزه جاوید خدای سبحان است و بر پایه مصلحت الهی، در ابعاد مختلف و از جمله خبرهای غیبی، معجزه بوده و به آن تحدّی شده است.
منشأ ایمان صحابیان به قرآن
...
wikifeqh: تحدی_قرآن_به_اعجاز_غیبی