تحدی به بلاغت

[ویکی فقه] تحدی به بلاغت (قرآن). تَحَدّی، اصطلاحی در علوم قرآنی و کلام اسلامی، به معنای هماورد جویی قرآن کریم که خداوند با منکران تحدی کرده است.
خداوند به بلاغت و نظم قرآن با منکران تحدی کرده است و در قرآن هم به این موضوع اشاره شده است در آنجا که می فرماید:وان کنتم فی ریب مما نزلنا علی عبدنا فاتوا بسورة من مثله وادعوا شهداءکم من دون الله ان کنتم صـدقین• فان لم تفعلوا ولن تفعلوا...و اگر در باره آنچه بر بنده خود(= پیامبر ) نازل کرده ایم شک و تردید دارید، (دست کم) یک سوره همانند آن بیاورید؛ و گواهان خود را - غیر خدا - برای این کار، فرا خوانید اگر راست می گویید!•پس اگر چنین نکنید - که هرگز نخواهید کرد - از آتشی بترسید که هیزم آن، بدنهای مردم ( گنهکار ) و سنگها (= بتها) است، و برای کافران ، آماده شده است! ( برداشت تحدی به بلاغت بر این اساس است که مشخص ترین حالت مخاطبان عصر نزول قرآن، فصاحت و بلاغت بوده است.)(به گونه ای که هیچ یک از امتها به این مرتبه از بلاغت نبوده اند.) .
← قرآن معجزه جاویدان
۱. ↑ المیزان،طباطبائی، ج۱، ص۶۸.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تحدی به بلاغت»
...