تحثیث

لغت نامه دهخدا

تحثیث. [ ت َ ] ( ع مص ) برافزولیدن کسی را بر کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). برانگیختن کسی را بر امری. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس