تحتید

لغت نامه دهخدا

تحتید. [ ت َ ] ( ع مص ) برگزیدن چیزی را برای خالص و نفیس بودن آن. ( منتهی الارب ). اختیار کردن چیزی برای خلوص و برتری آن. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس