تحتیث

لغت نامه دهخدا

تحتیث. [ ت َ ] ( ع مص ) شکستگی و ناتوانی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس