تحبیق

لغت نامه دهخدا

تحبیق. [ ت َ ] ( ع مص ) جمع کردن متاع و محکم کردن کار آن را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( قطر المحیط ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس