تحاذی

لغت نامه دهخدا

تحاذی. [ ت َ ] ( ع مص ) تقابل. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). بخش کردن میان خود. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ): بنوفلان یتحاذون الماء؛ ای یقتسمونه ُ بالسویة. ( قطر المحیط ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

تقابل بخش کردن میان خود

پیشنهاد کاربران

بپرس