تحادر

لغت نامه دهخدا

تحادر. [ ت َ دُ ] ( ع مص ) ریختن و افتادن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ): رأیت المطر یتحادر علی لحیته ؛ ای ینزل و یقطر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

ریختن و افتادن ای ینزل و یقطر

پیشنهاد کاربران

بپرس