تحاجز

لغت نامه دهخدا

تحاجز. [ ت َ ج ُ ] ( ع مص ) از یکدیگر باز شدن دو گروه در حرب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). با یکدیگر صلح کردن و از یکدیگر باز شدن دو گروه در حرب. ( آنندراج ). تمانع. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). با یکدیگر صلح کردن. ( زوزنی ).

فرهنگ فارسی

از یکدیگر باز شدن دو گروه در حرب با یکدیگر صلح کردن و از یکدیگر باز شدن دو گروه در حرب .

پیشنهاد کاربران

بپرس