تجوظ

لغت نامه دهخدا

تجوظ. [ ت َ ج َوْ وُ ] ( ع مص ) سعی کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس