تجوده. [ ت َ دَ ] ( اِخ ) موضعی است به بلاد تمیم. ( منتهی الارب ). چنین است در منتهی الارب چ تهران و صحیح «یجودة» است. در تاج العروس آمده : «یجودة بفتح التحتیة و ضم الجیم ؛ ع [ موضع ] ببلاد تمیم ».
