تجهم. [ ت َ ج َهَْ هَُ ] ( ع مص ) روی ترش کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). ناخوش آمدن. ( زوزنی ). ترشرویی کردن با کسی. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ). ناخوش کردن و ترشرویی کردن با کسی. ( آنندراج ): تجهمه ُ و تجهم له ُ؛ استقبله ُ بوجه کریه. ( قطر المحیط ) ( اقرب الموارد ): الدهر یتجهم الکرام. || به آرزوی خود نرسیدن. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
روی ترش کردن ناخوش کردن و ترشرویی کردن با کسی یا به آرزوی خود نرسیدن .
