تجنین

لغت نامه دهخدا

تجنین. [ ت َ ] ( ع مص ) دیوانه کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ). || قوافی التجنین ؛ ابیاتی که برای جن سروده شود، مانند:
اَلا یا طبیب الجن هل لک حیلةٌ
فان طبیب الانس اعیاه ُ دائیا.
( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس