تجنیس مزیل. [ ت َ س ِ م ُ زَی ْ ی َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دوم [ از نوع ششم ، تجنیس بالتخلیه ] مزیل ، که آن در حرف اول متغایر و در بواقی متوافق باشد، چنانکه اشارت و بشارت و دام و رام. عرب ناصح گوید: صوفی که قول او همه رمز است و محض خیر چون گویدت میار بیار ای پسر بیار. میار و بیارمختلفه اولند. ( آنندراج ).
فرهنگ فارسی
دوم مزیل که آن در حرف اول متعایر و در بواقی متوافق باشد . چنانکه اشارت و بشارت و دام و رام .
