خومه زار: منطقه ای جلگه ای از توابع بخش مرکزی شهرستان ممسنی در استان فارس که نام خود را از فراوانی رویش بوته "خومه" گرفته است. دشت خومه زار که همراه با ارتفاعات حوزه اطراف خود، بیش از ۱۸میلیون مترمربع مساحت را داراست، متشکل از چند نقطه سکونتی به اسامی؛ پس قلات، دشت اله کرمی، چل گزی، پاتاوه، شیوجو، خومه زار سفلی و خومه زار علیا ( بُنه بالایی ) بوده� است ( ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ) . �خومه زارم، خومه زار، خُرّم دیارُم/ سرزمینِ خاطرَه ام، خاکِ مَزارُم� ثبت اول: ۱۶/۱/۴۰۲ ( نصیب الله عزیزی ) .
... [مشاهده متن کامل]
🌲🌲🌲
خومه ( khoomeh ) نام نوعی بوته سوزنی برگ است که سابق در دشت خومه زار ( منطقه ای از توابع شهرستان ممسنی در استان فارس ) بسیار می روییده و از آن گاهی به منظور جارو نیز استفاده می شده است که در زبان لُری مردم خومه زار به آن "جِیدِرjider" و در زبان ترکی محلی به آن "قِندِرغا qenderqhA" گفته می شود. ثبت اول: ۱۳/۵/۹۸، ثبت دوم: ۱۵/۸/۴۰۱، ثبت سوم: ۱۵/۹/۴۰۲، ثبت چهارم: ۲۳/۲/۴۰۲، ثبت پنجم: ۲۵/۹/۴۰۴، ثبت پنجم: ۲۶/۹/۴۰۴، ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
پس قلات: نام یک نقطه جغرافیایی با نام ده پس قلات واقع در ضلع جنوب غربی دشت خومه زار ممسنی که سابق محل سکونت زمستانی اولاد کابهرام و کاصیدال ( از تیره عزیزی ) به اتفاق تعدادی دیگر از خانوارهای وابسته نسبی و سببی بوده است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب اله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
دشت اله کرمی: یک نقطه مسطح بر فراز ضلع جنوبی کوه پس قلات که محل سکونت زمستانه اولاد کاآزاد از تیره عزیزی خومه زار ممسنی و دیگر خانوارهای وابسته به این اولاد بوده است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
چل گزی: یک نقطه جغرافیایی واقع در ارتفاعات بالادست ضلع شمال غربی ده گلگون ( از دهستان بکش شهر نورآباد ممسنی ) که دشت اله کرمی از ضلع جنوبی خود با فاصله کوتاهی بدان متصل گردیده و آنجا محل استقرار زمستانه خانوارهای عشایری اولاد کا کیامرث از تیره عزیزی و دیگر وابستگان آنها بوده است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴، ثبت دوم: ۲۸/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
پاتاوه: بخشی از دامنه کوه خانیک در ضلع جنوب شرقی دشت خومه زار ممسنی که سابق نقاطی از آن با نام؛ یردهای پاتاوه/ در چند نقطه به طور مجزا محل استقرار خانوارهایی از اهالی خومه زار بوده است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
بنه بالایی: از نقاط مسکونی واقع در دامنه شمالی کوه خانیک از دشت خومه زار ممسنی که از قبل محل سکونت گروهی از اهالی خومه زار بوده و از آن به خومه زار علیا هم نام می برند. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
خومه زار علیا: از دهات واقع در دشت خومه زار ممسنی است که سابق اسامی دیگری از جمله؛ ده بُنه بالایی داشته و این نام در مقابل بُنه پایینی ( خاستگاه اولیه ده شیوجو یا خومه زارسُفلی ) ، به کار رفته است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
شیوجو: اسم مکان به معنی زیرجو، عنوانی که ابتدا از سوی افراد متنفذ نواحی بوشهر، بر محل استقرار قلعه کدخدای منطقه خومه زار، به کار برده شد و به محل ساکنین اطراف قلعه نیز تسری پیدا نمود و سپس بر اساس اجرای یک طرح اسکان در سال ۱۳۴۴ خورشیدی، خانوارهای عشایری خومه زار در ضلع شرقی آن، تحت عنوان ده 25 شهریور سکونت یافتند. ثبت اول: سال ۷۵، ( نصیب الله عزیزی ) . � � � �
🌲🌲🌲
خومه زار سفلی: از دهات پر جمعیت بخش مرکزی شهرستان ممسنی بوده که عشایر تیره عزیزی در ضلع شرقی خاستگاه اولیه آن یعنی؛ قلعه خومه زار ( شیوجو ) اسکان یافت و از آن پس، ابتدا به نام ده ۲۵ شهریور و بعد تحت عناوین ده خومه زار، خومه زار سفلی و بعد از انقلاب، مدتی به نام روستای ۱۷ شهریور، سرانجام به نام خومه زار شیوجو، موسوم شد. این محل بر اثر مهاجر پذیری و توسعه فیزیکی سپس در تاریخ یکم آبان سال ۱۳۸۹ با نام خومه زار از موقعیت روستایی خود، به یک موقعیت شهری ارتقا پیدا کرد. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
برای تکمیل دانشنامه عمومی
ساکنین لُرزبان بومی خومه زار سُفلی یا خومه زار شیوجو، همراه با ساکنین شیوجو ( نظیر اولاد کاعلیخان امیران و همسایگان ) ، متشکل از سه گروه قومی از تیره عزیزی ( با شهرت عزیزی و امیری ) ، تیره آل امیر ( با شهرت امیران ) و گروهی سادات بوده که به طور پراکنده در نقاطی از خومه زار اقامت داشتند و از سال ۱۳۴۰ خورشیدی به بعد، به تدریج از ده پس قلات ( نظیر اولاد کابهرام عزیزی و اولاد کاصیدال امیری و دیگر همسایگان ) ، از یردچاتی پس قلات ( نظیر اولاد مشهدی امیدعلی عزیزی و دیگر وابستگان ) ، از دشت اله کرمی ( نظیر اولاد کا آزاد امیری و همسایگان ) ، از یردهای پاتاوه در دامنه کوه خانیک ( اعم از اولاد کاشیخ امیر با شهرت عزیزی و دیگر همسایگان و وابستگان ) ، از بُنه بالایی یا خومه زار علیا ( نظیر اولاد کاخدر امیران و گروه سادات و دیگر همسایگان ) ، به خومه زار شیوجو، نقل مکان کرده اند. بعد از انقلاب نیز خانوارهایی از قوم ترک قشقایی ( متشکل از تیره های متعدد اغلب از ناحیه ماهور ) و قوم لُر ( بوانی، جاویدی، باباسالار، غوری، اهالی ده هرایرز. . . ) و دیگر خانوارهای متفرق، به تناوب به خومه زار سفلی و برخی به خومه زار علیا مهاجرت داشته اند. ثبت اول: ۲۵/۲/۴۰۲� �
( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
تاریخچه ای از خومه زار با نگاه مدیریت شهری آن:
( به امید معمار خوش ذوق دهر�
نگارنده ی بوم گیتی و شهر )
🎦خومه زار یک نقطه جمعیتی از توابع بخش مرکزی شهرستان ممسنی در استان فارس است که در تاریخ ۱ آبان ۱۳۸۹ از روستا به شهر ارتقاء یافت و هم اکنون پس از نورآباد ( مرکز شهرستان ممسنی ) ، دومین شهر پرجمعیت این شهرستان می باشد. البته عنوان خومه زار برگرفته از نام یک دشت است که همراه با ارتفاعات حوزه اطراف خود، بیش از ۱۸میلیون مترمربع مساحت را داراست. راجع به وجه تسمیه آن باید گفت �خومه� نام نوعی بوته سوزنی برگ است که سابق در دشت خومه زار بسیار می روییده و در زبان لری مردم خومه زار به آن �جیدر� به برخی گویش �جیور� و در زبان ترکی محلی به آن �قندرغا� گفته می شود و پسوند �زار� نیز حاکی از فراونی هر چیز است. از این رو، این دشت نام خود را از فراوانی رویش این بوته گرفته است.
🏠 دشت خومه زار در حال حاضر دارای چند نقطه مسکونی با ساکنینی متشکل از خانوارهای بومی و مهاجر می باشد. 👬جمعیت خومه زار بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ( ۲٬۳۴۳ نفر ۴۲۸ خانوار ) بوده است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن ( ۱۳۹۵ ) ۶٬۲۲۰ نفر بوده که جمعیت کنونی شهر را میتوان حدود ۹۷۰۰ نفر تخمین زد. ساکنین بومی و مهاجر در این شهر مشتمل بر گروه های قومی متعدد است که با گویش لری و ترکی تکلم میکنند.
🏞️شهر خومه زار در مسیر جاده آسفالته شهر کوهچنار ( واقع در حدود ۱۲ کیلو متری ضلع جنوبی ) و در فاصله حدود ۱۵ کیلومتری شهر نورآباد ( واقع در ضلع شمال غربی ) قرار گرفته است و جاده شهر بابامنیر در غرب نیز از خومه زار منشعب می گردد. به همین خاطر افراد مکانهای تابع و افراد روستاهای حوزه دشت جونگان و روستاهای بخش ماهور، بیشترین تردد خود را به شهر خومه زار دارند.
🛤️خومه زار به دلیل قرار گرفتن در یک موقعیت جلگه ای، دارای آب و هوای معتدل و نسبتا گرمی است و به دلیل موقعیت مکانی نسبتا خوبی که دارد، از جاذبه های گردشگری قابل توجهی نیز برخوردار است که همین موضوع هم سبب شده تا هرساله گردشگران بسیاری وارد حوزه جغرافیایی این شهر گردد. البته جاذبه های گردشگری این شهر می تواند شامل مکان های طبیعی و تفریحی اطراف آن باشد.
🌉این شهر جهت استفاده از منابع و فضاهای موجود به گونه ای که نیازهای فعلی ساکنان را بی اینکه بر نیازهای آنها در آینده تأثیر منفی بگذارد، برآورده سازد، نیاز به توسعه پایدار شهری دارد. توسعه شهری بایست با هدف به حداقل رساندن آسیب به محیط زیست و در صورت امکان، حفظ هر چه بیشتر منابع و انتقال به منابع تجدید پذیر انجام گیرد. به زبان ساده تر، طرح توسعه شهری یک سند راهبردی و قانونی است که مشخص می کند چگونه باید از زمین های یک شهر برای آینده استفاده شود. به عبارتی؛ طرح توسعه شهری، نقشه ای جامع است که خط مشی ها، اهداف و مقررات مربوط به توسعه فیزیکی، کاربری اراضی، زیرساخت ها و خدمات عمومی را برای یک دوره زمانی مشخص ( معمولا ۱۰ تا ۲۰ سال آینده ) تعیین می کند. این طرح ها از رشد بی رویه و آشفته شهر، جلوگیری کرده و آن را به سمت توسعه ای پایدار و هماهنگ هدایت می کنند. اسناد توسعه پایدار، فقط چند نقشه همراه با مقررات لایتغیر نیستند، طراحیهای مبتنی بر پاسخ به سوالات اساسی آینده شهر به شرح میباشند:
۱ ) کدام مناطق باید مسکونی، تجاری، صنعتی یا فضای سبز باقی بمانند؟
۲ ) برای جمعیت آینده، به چه تعداد مدرسه، بیمارستان و پارک نیاز داریم و کجا باید ساخته شوند؟
۳ ) شبکه حمل ونقل ( بزرگراه ها، مترو ) چگونه باید گسترش یابد تا پاسخگوی نیازها باشد؟
۴ ) چگونه میتوانیم ضمن ساخت وساز، از باغات، رودخانه ها و بناهای تاریخی ارزشمند شهر محافظت کنیم؟
🧑🔧میبینم وجود این طرحها برای تضمین کیفیت زندگی و ارزش آفرینی در شهرها، حیاتی است و مهم ترین اهداف آن ها عبارتند از: الف ) نظم بخشی به کالبد شهر از طریق پهنه بندی کاربری اراضی، برای جلوگیری از تداخل فعالیتهای ناسازگار ( مانند احداث یک کارخانه پر سر و صدا در کنار یک منطقه مسکونی آرام ) و ایجاد ساختار منطقی برای به شهر. ب ) هدایت توسعه اقتصادی و اجتماعی در جهت کاهش نابرابری و ایجاد فرصت های برابر، برای همه شهروندان از طریق توزیع عادلانه خدمات و زیرساخت ها در سراسر شهر. ج ) حفاظت از منابع ارزشمند، از طریق تعیین حریمهای قانونی، به منظور دفاع از میراث طبیعی ( مانند رود دره ها و باغات ) و میراث تاریخی ( مثل بافت ها و بناهای قدیمی ) در برابر توسعه بی رویه. د ) تأمین زیرساخت های حیاتی با پیش بینی رشد جمعیت، برنامه ریزی برای توسعه شبکه های آب، برق، فاضلاب و حمل ونقل به منظور جلوگیری از مواجه شدن شهر با بحرانهای ممکن درآینده. علاوه بر اینها در این طرح، پارکهای محله ای، پارکهای جنگلی و. . . تعیین میشود. پس میتوان ارزش طرح های توسعه شهری ( از طرح کلان جامع تا طرح اجرایی تفصیلی ) را چنین فهمید که چیزی فراتر از چند نقشه و سند اداری هستند و همواره بایست از سوی مجریان و مردم، مورد توجه باشد.
🛣️ باید دانست ضوابط شهرسازی، قواعدی است که شهرداری هر منطقه، برای اجرای ساختمان در آن، تعیین کرده و بر اجرای آن ها، نظارت می کند. البته دستورالعمل ها و إستانداردهای متعددی در حوزه ساخت و ساز وجود دارد، اما سه تا از اصلی ترین آن ها؛ نظام فنی و اجرایی کشور، مقررات ملی ساختمان و ضوابط شهرداری هاست.
🛤️خومه زار شهری است که بنیاد اولیه آن، از سوی فرماندار نظامی شهر نورآباد، در سال ۱۳۴۰ خورشیدی با طرح إسکان اهالی، بر اساس اصول شهرسازی به اجرا درآمد و توسعه اولیه آن هم کم و بیش بر همان اساس شکل گرفت. سپس، از شهریور سال ۱۳۷۲ با تأسیس خانه عمران ( خانه همیار ) امور بهسازی و نظارت های عمرانی، توسط این موسسه پی گرفته شد و طی سالهای بعد، ضمن جایگزین شدن نهاد دهیاری، این روند با تهیه و اجرای چند طرح هادی از سال 1378، به طور جدی ادامه یافت. طرح هادی با هدف ساماندهی فضا و سکونت گاه های روستایی یا طرح جامع ناحیه ای، تنظیم شده بود که ساماندهی و اصلاح بافت موجود روستا، میزان و مکان گسترش آتی و نحوه استفاده از زمین برای عملکردهای مختلف ( مانند مسکونی، تجاری، کشاورزی، تاسیسات و تجهیزات ) و سایر نیازمندی های عمومی را، مشخص مینمود. این طرح یک راهبرد برای آبادانی و توسعه شهر یا روستا بوده که توسط کارشناسان بنیاد مسکن تهیه و مشخص می گردید که نظام ساختار روستایی خومه زار، تابع قواعد طرحهای هادی تنظیم میشد تا اینکه با تأسیس شهرداری در سال ۱۳۸۹ شمسی، این نهاد، بر اساس شرح وظایف خود در زمینه های: تعامل با سایر نهادها و ارگانهای دولتی، مدیریت و تأمین منابع مالی، مدیریت خدمات شهری، حفاظت از محیط زیست شهری، تأمین فضاهای آموزشی، تفریحی و فرهنگی، تعامل با شهروندان و اطلاع رسانی، نظارت و کنترل بر امور شهروندان، رسیدگی به نیازهای شهروندان، ارائه خدمات به شهروندان، نظارت و کنترل، مدیریت اجرایی، برنامه ریزی، نگهداری، برنامه ریزی برای توسعه شهری، زیباسازی و تجهیز پارکها، مدیریت بحران، ارتقای ایمنی شهری، اقدامات خود را آغاز و همچنان تداوم بخشید. ثبت اول: ۲۵/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی؛ 25/9/404 ) .
... [مشاهده متن کامل]
🌲🌲🌲
خومه ( khoomeh ) نام نوعی بوته سوزنی برگ است که سابق در دشت خومه زار ( منطقه ای از توابع شهرستان ممسنی در استان فارس ) بسیار می روییده و از آن گاهی به منظور جارو نیز استفاده می شده است که در زبان لُری مردم خومه زار به آن "جِیدِرjider" و در زبان ترکی محلی به آن "قِندِرغا qenderqhA" گفته می شود. ثبت اول: ۱۳/۵/۹۸، ثبت دوم: ۱۵/۸/۴۰۱، ثبت سوم: ۱۵/۹/۴۰۲، ثبت چهارم: ۲۳/۲/۴۰۲، ثبت پنجم: ۲۵/۹/۴۰۴، ثبت پنجم: ۲۶/۹/۴۰۴، ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
پس قلات: نام یک نقطه جغرافیایی با نام ده پس قلات واقع در ضلع جنوب غربی دشت خومه زار ممسنی که سابق محل سکونت زمستانی اولاد کابهرام و کاصیدال ( از تیره عزیزی ) به اتفاق تعدادی دیگر از خانوارهای وابسته نسبی و سببی بوده است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب اله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
دشت اله کرمی: یک نقطه مسطح بر فراز ضلع جنوبی کوه پس قلات که محل سکونت زمستانه اولاد کاآزاد از تیره عزیزی خومه زار ممسنی و دیگر خانوارهای وابسته به این اولاد بوده است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
چل گزی: یک نقطه جغرافیایی واقع در ارتفاعات بالادست ضلع شمال غربی ده گلگون ( از دهستان بکش شهر نورآباد ممسنی ) که دشت اله کرمی از ضلع جنوبی خود با فاصله کوتاهی بدان متصل گردیده و آنجا محل استقرار زمستانه خانوارهای عشایری اولاد کا کیامرث از تیره عزیزی و دیگر وابستگان آنها بوده است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴، ثبت دوم: ۲۸/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
پاتاوه: بخشی از دامنه کوه خانیک در ضلع جنوب شرقی دشت خومه زار ممسنی که سابق نقاطی از آن با نام؛ یردهای پاتاوه/ در چند نقطه به طور مجزا محل استقرار خانوارهایی از اهالی خومه زار بوده است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
بنه بالایی: از نقاط مسکونی واقع در دامنه شمالی کوه خانیک از دشت خومه زار ممسنی که از قبل محل سکونت گروهی از اهالی خومه زار بوده و از آن به خومه زار علیا هم نام می برند. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
خومه زار علیا: از دهات واقع در دشت خومه زار ممسنی است که سابق اسامی دیگری از جمله؛ ده بُنه بالایی داشته و این نام در مقابل بُنه پایینی ( خاستگاه اولیه ده شیوجو یا خومه زارسُفلی ) ، به کار رفته است. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
شیوجو: اسم مکان به معنی زیرجو، عنوانی که ابتدا از سوی افراد متنفذ نواحی بوشهر، بر محل استقرار قلعه کدخدای منطقه خومه زار، به کار برده شد و به محل ساکنین اطراف قلعه نیز تسری پیدا نمود و سپس بر اساس اجرای یک طرح اسکان در سال ۱۳۴۴ خورشیدی، خانوارهای عشایری خومه زار در ضلع شرقی آن، تحت عنوان ده 25 شهریور سکونت یافتند. ثبت اول: سال ۷۵، ( نصیب الله عزیزی ) . � � � �
🌲🌲🌲
خومه زار سفلی: از دهات پر جمعیت بخش مرکزی شهرستان ممسنی بوده که عشایر تیره عزیزی در ضلع شرقی خاستگاه اولیه آن یعنی؛ قلعه خومه زار ( شیوجو ) اسکان یافت و از آن پس، ابتدا به نام ده ۲۵ شهریور و بعد تحت عناوین ده خومه زار، خومه زار سفلی و بعد از انقلاب، مدتی به نام روستای ۱۷ شهریور، سرانجام به نام خومه زار شیوجو، موسوم شد. این محل بر اثر مهاجر پذیری و توسعه فیزیکی سپس در تاریخ یکم آبان سال ۱۳۸۹ با نام خومه زار از موقعیت روستایی خود، به یک موقعیت شهری ارتقا پیدا کرد. ثبت اول: ۲۶/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
برای تکمیل دانشنامه عمومی
ساکنین لُرزبان بومی خومه زار سُفلی یا خومه زار شیوجو، همراه با ساکنین شیوجو ( نظیر اولاد کاعلیخان امیران و همسایگان ) ، متشکل از سه گروه قومی از تیره عزیزی ( با شهرت عزیزی و امیری ) ، تیره آل امیر ( با شهرت امیران ) و گروهی سادات بوده که به طور پراکنده در نقاطی از خومه زار اقامت داشتند و از سال ۱۳۴۰ خورشیدی به بعد، به تدریج از ده پس قلات ( نظیر اولاد کابهرام عزیزی و اولاد کاصیدال امیری و دیگر همسایگان ) ، از یردچاتی پس قلات ( نظیر اولاد مشهدی امیدعلی عزیزی و دیگر وابستگان ) ، از دشت اله کرمی ( نظیر اولاد کا آزاد امیری و همسایگان ) ، از یردهای پاتاوه در دامنه کوه خانیک ( اعم از اولاد کاشیخ امیر با شهرت عزیزی و دیگر همسایگان و وابستگان ) ، از بُنه بالایی یا خومه زار علیا ( نظیر اولاد کاخدر امیران و گروه سادات و دیگر همسایگان ) ، به خومه زار شیوجو، نقل مکان کرده اند. بعد از انقلاب نیز خانوارهایی از قوم ترک قشقایی ( متشکل از تیره های متعدد اغلب از ناحیه ماهور ) و قوم لُر ( بوانی، جاویدی، باباسالار، غوری، اهالی ده هرایرز. . . ) و دیگر خانوارهای متفرق، به تناوب به خومه زار سفلی و برخی به خومه زار علیا مهاجرت داشته اند. ثبت اول: ۲۵/۲/۴۰۲� �
( نصیب الله عزیزی ) .
🌲🌲🌲
تاریخچه ای از خومه زار با نگاه مدیریت شهری آن:
( به امید معمار خوش ذوق دهر�
نگارنده ی بوم گیتی و شهر )
🎦خومه زار یک نقطه جمعیتی از توابع بخش مرکزی شهرستان ممسنی در استان فارس است که در تاریخ ۱ آبان ۱۳۸۹ از روستا به شهر ارتقاء یافت و هم اکنون پس از نورآباد ( مرکز شهرستان ممسنی ) ، دومین شهر پرجمعیت این شهرستان می باشد. البته عنوان خومه زار برگرفته از نام یک دشت است که همراه با ارتفاعات حوزه اطراف خود، بیش از ۱۸میلیون مترمربع مساحت را داراست. راجع به وجه تسمیه آن باید گفت �خومه� نام نوعی بوته سوزنی برگ است که سابق در دشت خومه زار بسیار می روییده و در زبان لری مردم خومه زار به آن �جیدر� به برخی گویش �جیور� و در زبان ترکی محلی به آن �قندرغا� گفته می شود و پسوند �زار� نیز حاکی از فراونی هر چیز است. از این رو، این دشت نام خود را از فراوانی رویش این بوته گرفته است.
🏠 دشت خومه زار در حال حاضر دارای چند نقطه مسکونی با ساکنینی متشکل از خانوارهای بومی و مهاجر می باشد. 👬جمعیت خومه زار بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ( ۲٬۳۴۳ نفر ۴۲۸ خانوار ) بوده است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن ( ۱۳۹۵ ) ۶٬۲۲۰ نفر بوده که جمعیت کنونی شهر را میتوان حدود ۹۷۰۰ نفر تخمین زد. ساکنین بومی و مهاجر در این شهر مشتمل بر گروه های قومی متعدد است که با گویش لری و ترکی تکلم میکنند.
🏞️شهر خومه زار در مسیر جاده آسفالته شهر کوهچنار ( واقع در حدود ۱۲ کیلو متری ضلع جنوبی ) و در فاصله حدود ۱۵ کیلومتری شهر نورآباد ( واقع در ضلع شمال غربی ) قرار گرفته است و جاده شهر بابامنیر در غرب نیز از خومه زار منشعب می گردد. به همین خاطر افراد مکانهای تابع و افراد روستاهای حوزه دشت جونگان و روستاهای بخش ماهور، بیشترین تردد خود را به شهر خومه زار دارند.
🛤️خومه زار به دلیل قرار گرفتن در یک موقعیت جلگه ای، دارای آب و هوای معتدل و نسبتا گرمی است و به دلیل موقعیت مکانی نسبتا خوبی که دارد، از جاذبه های گردشگری قابل توجهی نیز برخوردار است که همین موضوع هم سبب شده تا هرساله گردشگران بسیاری وارد حوزه جغرافیایی این شهر گردد. البته جاذبه های گردشگری این شهر می تواند شامل مکان های طبیعی و تفریحی اطراف آن باشد.
🌉این شهر جهت استفاده از منابع و فضاهای موجود به گونه ای که نیازهای فعلی ساکنان را بی اینکه بر نیازهای آنها در آینده تأثیر منفی بگذارد، برآورده سازد، نیاز به توسعه پایدار شهری دارد. توسعه شهری بایست با هدف به حداقل رساندن آسیب به محیط زیست و در صورت امکان، حفظ هر چه بیشتر منابع و انتقال به منابع تجدید پذیر انجام گیرد. به زبان ساده تر، طرح توسعه شهری یک سند راهبردی و قانونی است که مشخص می کند چگونه باید از زمین های یک شهر برای آینده استفاده شود. به عبارتی؛ طرح توسعه شهری، نقشه ای جامع است که خط مشی ها، اهداف و مقررات مربوط به توسعه فیزیکی، کاربری اراضی، زیرساخت ها و خدمات عمومی را برای یک دوره زمانی مشخص ( معمولا ۱۰ تا ۲۰ سال آینده ) تعیین می کند. این طرح ها از رشد بی رویه و آشفته شهر، جلوگیری کرده و آن را به سمت توسعه ای پایدار و هماهنگ هدایت می کنند. اسناد توسعه پایدار، فقط چند نقشه همراه با مقررات لایتغیر نیستند، طراحیهای مبتنی بر پاسخ به سوالات اساسی آینده شهر به شرح میباشند:
۱ ) کدام مناطق باید مسکونی، تجاری، صنعتی یا فضای سبز باقی بمانند؟
۲ ) برای جمعیت آینده، به چه تعداد مدرسه، بیمارستان و پارک نیاز داریم و کجا باید ساخته شوند؟
۳ ) شبکه حمل ونقل ( بزرگراه ها، مترو ) چگونه باید گسترش یابد تا پاسخگوی نیازها باشد؟
۴ ) چگونه میتوانیم ضمن ساخت وساز، از باغات، رودخانه ها و بناهای تاریخی ارزشمند شهر محافظت کنیم؟
🧑🔧میبینم وجود این طرحها برای تضمین کیفیت زندگی و ارزش آفرینی در شهرها، حیاتی است و مهم ترین اهداف آن ها عبارتند از: الف ) نظم بخشی به کالبد شهر از طریق پهنه بندی کاربری اراضی، برای جلوگیری از تداخل فعالیتهای ناسازگار ( مانند احداث یک کارخانه پر سر و صدا در کنار یک منطقه مسکونی آرام ) و ایجاد ساختار منطقی برای به شهر. ب ) هدایت توسعه اقتصادی و اجتماعی در جهت کاهش نابرابری و ایجاد فرصت های برابر، برای همه شهروندان از طریق توزیع عادلانه خدمات و زیرساخت ها در سراسر شهر. ج ) حفاظت از منابع ارزشمند، از طریق تعیین حریمهای قانونی، به منظور دفاع از میراث طبیعی ( مانند رود دره ها و باغات ) و میراث تاریخی ( مثل بافت ها و بناهای قدیمی ) در برابر توسعه بی رویه. د ) تأمین زیرساخت های حیاتی با پیش بینی رشد جمعیت، برنامه ریزی برای توسعه شبکه های آب، برق، فاضلاب و حمل ونقل به منظور جلوگیری از مواجه شدن شهر با بحرانهای ممکن درآینده. علاوه بر اینها در این طرح، پارکهای محله ای، پارکهای جنگلی و. . . تعیین میشود. پس میتوان ارزش طرح های توسعه شهری ( از طرح کلان جامع تا طرح اجرایی تفصیلی ) را چنین فهمید که چیزی فراتر از چند نقشه و سند اداری هستند و همواره بایست از سوی مجریان و مردم، مورد توجه باشد.
🛣️ باید دانست ضوابط شهرسازی، قواعدی است که شهرداری هر منطقه، برای اجرای ساختمان در آن، تعیین کرده و بر اجرای آن ها، نظارت می کند. البته دستورالعمل ها و إستانداردهای متعددی در حوزه ساخت و ساز وجود دارد، اما سه تا از اصلی ترین آن ها؛ نظام فنی و اجرایی کشور، مقررات ملی ساختمان و ضوابط شهرداری هاست.
🛤️خومه زار شهری است که بنیاد اولیه آن، از سوی فرماندار نظامی شهر نورآباد، در سال ۱۳۴۰ خورشیدی با طرح إسکان اهالی، بر اساس اصول شهرسازی به اجرا درآمد و توسعه اولیه آن هم کم و بیش بر همان اساس شکل گرفت. سپس، از شهریور سال ۱۳۷۲ با تأسیس خانه عمران ( خانه همیار ) امور بهسازی و نظارت های عمرانی، توسط این موسسه پی گرفته شد و طی سالهای بعد، ضمن جایگزین شدن نهاد دهیاری، این روند با تهیه و اجرای چند طرح هادی از سال 1378، به طور جدی ادامه یافت. طرح هادی با هدف ساماندهی فضا و سکونت گاه های روستایی یا طرح جامع ناحیه ای، تنظیم شده بود که ساماندهی و اصلاح بافت موجود روستا، میزان و مکان گسترش آتی و نحوه استفاده از زمین برای عملکردهای مختلف ( مانند مسکونی، تجاری، کشاورزی، تاسیسات و تجهیزات ) و سایر نیازمندی های عمومی را، مشخص مینمود. این طرح یک راهبرد برای آبادانی و توسعه شهر یا روستا بوده که توسط کارشناسان بنیاد مسکن تهیه و مشخص می گردید که نظام ساختار روستایی خومه زار، تابع قواعد طرحهای هادی تنظیم میشد تا اینکه با تأسیس شهرداری در سال ۱۳۸۹ شمسی، این نهاد، بر اساس شرح وظایف خود در زمینه های: تعامل با سایر نهادها و ارگانهای دولتی، مدیریت و تأمین منابع مالی، مدیریت خدمات شهری، حفاظت از محیط زیست شهری، تأمین فضاهای آموزشی، تفریحی و فرهنگی، تعامل با شهروندان و اطلاع رسانی، نظارت و کنترل بر امور شهروندان، رسیدگی به نیازهای شهروندان، ارائه خدمات به شهروندان، نظارت و کنترل، مدیریت اجرایی، برنامه ریزی، نگهداری، برنامه ریزی برای توسعه شهری، زیباسازی و تجهیز پارکها، مدیریت بحران، ارتقای ایمنی شهری، اقدامات خود را آغاز و همچنان تداوم بخشید. ثبت اول: ۲۵/۹/۴۰۴ ( نصیب الله عزیزی؛ 25/9/404 ) .