تجلی قیامت

لغت نامه دهخدا

تجلی قیامت. [ ت َ ج َل ْ لی ِ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) از اسماء محبوب. ( آنندراج ). معشوقه ای که در تابداری و رونق فایق بر دیگران باشد. ( ناظم الاطباء ) :
در آتشم نشاند تجلی قیامتی
پهلو بشمع طور زند عکس من در آب.
ملا بیخود جامی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

از اسمائ محبوب . معشوقه ای که در تابداری و رونق فایق بر دیگران باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس