تجلی جبرئیل

[ویکی فقه] تجلی جبرئیل (قرآن). جبرئیل، واژه ای عجمی غیر عربی، معرب و به معنای بنده خدا و نام فرشته حامل وحی است. جبرئیل با سیمای اصلی خود بر - پیامبر صلی الله علیه وآله- در افق اعلی ظاهر می شد.
جریان ظهور جبرئیل با سیمای اصلی خود بر -پیامبر صلی الله علیه وآله- در افق اعلی در سوره نجم امده است: ذو مرة فاستوی• وهو بالافق الاعلی. « (سروش) نیرومندی که (مسلط) درایستاد؛ در حالی که او در افق اعلی بود.»
← تجلی جبرئیل بر پیامبر
۱. ↑ مجمع البیان، ج۱ - ۲، ص۳۲۴.۲. ↑ تفسیر التحریر و التنویر، ج۱، جزء ۱، ص۶۲۰.۳. ↑ نجم/سوره۵۳، آیه۶.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تجلی جبرئیل».
...