تجلجل. [ ت َ ج َ ج ُ] ( ع مص ) بزمین فروشدن. ( زوزنی ). فرورفتن بزمین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطرالمحیط ): و فی الحدیث : ان قارون خرج علی قومه یتبخترفی حلة له فامراﷲ الارض فاخذته یتجلجل فیها الی یوم القیامة. ( اقرب الموارد ). || جنبیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ): تجلجلت قواعدالبیت ؛ ای تضعضعت. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || تجلجل امر؛ خطر و اختلاج آن. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).
