تجزیه و تحلیل و شرح ردیف موسیقی ایران کتابی است از فرهاد فخرالدینی، موسیقی دان و نوازندهٔ ایرانی در شرح و تحلیل ردیف موسیقی ایرانی. این کتاب در سال ۱۳۹۲ منتشر شد.
این کتاب در ۲۰ فصل تدوین شده است. فصول ابتدایی به فواصل موسیقی ایرانی، وزن و ضرب آهنگ در موسیقی ایرانی، تاریخچهٔ ردیف و مقام و مفاهیم پایه ای می پردازند، و نه فصل انتهایی، به بررسی هفت دستگاه موسیقی ایرانی و گوشه های آن ها تخصیص یافته اند.
... [مشاهده متن کامل]
فخرالدینی گفته است که مبنای تقسیم بندی ردیف در این کتاب، ردیف های موسی معروفی، نورعلی برومند، ابوالحسن صبا و علی تجویدی بوده است و از این میان ردیف تجویدی را دقیق ترین ردیف یافته است.
کامبیز روشن روان این کتاب را «شرحی ارزشمند از ردیف نوازی موسیقی ایرانی» نامیده است. روشی که در این کتاب برای تحلیل ردیف به کار گرفته شده، متکی بر تحقیقات موسیقی دانان قدیم ایران، نظیر صفی الدین ارموی و عبدالقادر مراغی است. از همین رو، کتاب به خاطر نداشتن نشانی از یافته های اخیر در حوزهٔ ردیف و موسیقی، و رویکرد قدیمی اش، مورد انتقاد قرار گرفته است.
این کتاب در ۲۰ فصل تدوین شده است. فصول ابتدایی به فواصل موسیقی ایرانی، وزن و ضرب آهنگ در موسیقی ایرانی، تاریخچهٔ ردیف و مقام و مفاهیم پایه ای می پردازند، و نه فصل انتهایی، به بررسی هفت دستگاه موسیقی ایرانی و گوشه های آن ها تخصیص یافته اند.
... [مشاهده متن کامل]
فخرالدینی گفته است که مبنای تقسیم بندی ردیف در این کتاب، ردیف های موسی معروفی، نورعلی برومند، ابوالحسن صبا و علی تجویدی بوده است و از این میان ردیف تجویدی را دقیق ترین ردیف یافته است.
کامبیز روشن روان این کتاب را «شرحی ارزشمند از ردیف نوازی موسیقی ایرانی» نامیده است. روشی که در این کتاب برای تحلیل ردیف به کار گرفته شده، متکی بر تحقیقات موسیقی دانان قدیم ایران، نظیر صفی الدین ارموی و عبدالقادر مراغی است. از همین رو، کتاب به خاطر نداشتن نشانی از یافته های اخیر در حوزهٔ ردیف و موسیقی، و رویکرد قدیمی اش، مورد انتقاد قرار گرفته است.
