تجزیه طلبی در ایالات متحده آمریکا. در ایالات متحده تجزیه طلبی می تواند برای اشاره به تجزیه یک ایالت از ایالات متحده، تجزیه بخشی از یک ایالت از آن ایالت و تشکیل یک ایالت جدید یا تجزیه یک منطقه از یک شهر یا شهرستان به کار رود.
تلاشها یا خواسته تجزیه از ایالات متحده از زمان تولد این کشور یکی از ویژگی های سیاست این کشور بوده است. برخی تجزیه طلبی را حقی طبق قانون اساسی و دیگران حق طبیعی انقلاب دانسته اند. دادگاه عالی ایالات متحده تجزیه یک طرفه را مخالف قانون اساسی حکم کرده است ولی چنین نظر داده که انقلاب یا رضایت ایالات می تواند منجر به تجزیه موفقیت آمیز بشود. یک جنبش مهم تجزیه طلبانه در جنگ داخلی آمریکا شکست خورد. در ۱۸۶۰ و ۱۸۶۱، یازده تا از پانزده ایالت جنوبی که در آن ها برده داری مجاز شمرده شده بود، از ایالات متحده اعلام جدایی کرده و با یکدیگر به عنوان ایالات مؤتلفه آمریکا متشکل شدند. این کشور در ۱۸۶۵ پس از باختن جنگ به ایالات شمالی فروپاشید. [ ۳] نتیجه نظرسنجی ۲۰۰۸ زاگبی اینترنشنال نشان داد که ۲۲ درصد آمریکاییان معتقد بودند که «هر ایالت یا منطقه ای حق دارد به طور صلح آمیز جدا و تبدیل به یک جمهوری مستقل شود». [ ۴] طی سال ۲۰۱۲ طومارهایی به وب سایت کاخ سفید ارسال شد و در آن ها خواسته شد که به هر یک از ۵۰ ایالت اجازه جدایی داده شود. درخواست استقلال ایالت های تگزاس، کارولینای جنوبی، جورجیا، لوئیزیانا، میسوری، تنسی، کارولینای شمالی، آلاباما، اوکلاهما و اوهایو بیش از ۲۵ هزار امضا داشت، و به این ترتیب دولت موظف شد به درخواست آن ها جواب بدهد. نزدیک به ۷۰۰ هزار نفر این طومارها را امضا کردند، که تنها معادل دو دهم درصد جمعیت آمریکاست. طومار استقلال تگزاس با ۱۱۸ هزار امضا بیشترین تعداد امضا را در میان ایالات داشت، اما این رقم هم کمتر از نیم درصد جمعیت تگزاس است. ایالت هایی که این طومار در آن ها از بیشترین حمایت برخوردار بود، همگی جزء ایالاتی بودند که بیشترین گرایش را به میت رامنی، رقیب باراک اوباما، نشان دادند. [ ۵]
• کاسکادیا ( en:Cascadia ( independence movement ) )
• ایالات مؤتلفه آمریکا ( ایالات مؤتلفه آمریکا )
• آفریقای جدید ( en:Republic of New Afrika )
• سرزمین شمال غربی حتمی ( en:Northwest Territorial Imperative )
• جمهوری لاکوتاه ( en:Republic of Lakotah proposal )
• جمهوری آلاسکا ( حزب استقلال آلاسکا )
• جمهوری کالیفرنیا ( en:California National Party )
• جمهوری تگزاس ( en:Texas secession movements )
• جمهوری ورمونت ( en:Vermont Republic )
• هاوایی ( en:Hawaiian sovereignty movement )
• پورتوریکو ( en:Independence movement in Puerto Rico )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتلاشها یا خواسته تجزیه از ایالات متحده از زمان تولد این کشور یکی از ویژگی های سیاست این کشور بوده است. برخی تجزیه طلبی را حقی طبق قانون اساسی و دیگران حق طبیعی انقلاب دانسته اند. دادگاه عالی ایالات متحده تجزیه یک طرفه را مخالف قانون اساسی حکم کرده است ولی چنین نظر داده که انقلاب یا رضایت ایالات می تواند منجر به تجزیه موفقیت آمیز بشود. یک جنبش مهم تجزیه طلبانه در جنگ داخلی آمریکا شکست خورد. در ۱۸۶۰ و ۱۸۶۱، یازده تا از پانزده ایالت جنوبی که در آن ها برده داری مجاز شمرده شده بود، از ایالات متحده اعلام جدایی کرده و با یکدیگر به عنوان ایالات مؤتلفه آمریکا متشکل شدند. این کشور در ۱۸۶۵ پس از باختن جنگ به ایالات شمالی فروپاشید. [ ۳] نتیجه نظرسنجی ۲۰۰۸ زاگبی اینترنشنال نشان داد که ۲۲ درصد آمریکاییان معتقد بودند که «هر ایالت یا منطقه ای حق دارد به طور صلح آمیز جدا و تبدیل به یک جمهوری مستقل شود». [ ۴] طی سال ۲۰۱۲ طومارهایی به وب سایت کاخ سفید ارسال شد و در آن ها خواسته شد که به هر یک از ۵۰ ایالت اجازه جدایی داده شود. درخواست استقلال ایالت های تگزاس، کارولینای جنوبی، جورجیا، لوئیزیانا، میسوری، تنسی، کارولینای شمالی، آلاباما، اوکلاهما و اوهایو بیش از ۲۵ هزار امضا داشت، و به این ترتیب دولت موظف شد به درخواست آن ها جواب بدهد. نزدیک به ۷۰۰ هزار نفر این طومارها را امضا کردند، که تنها معادل دو دهم درصد جمعیت آمریکاست. طومار استقلال تگزاس با ۱۱۸ هزار امضا بیشترین تعداد امضا را در میان ایالات داشت، اما این رقم هم کمتر از نیم درصد جمعیت تگزاس است. ایالت هایی که این طومار در آن ها از بیشترین حمایت برخوردار بود، همگی جزء ایالاتی بودند که بیشترین گرایش را به میت رامنی، رقیب باراک اوباما، نشان دادند. [ ۵]
• کاسکادیا ( en:Cascadia ( independence movement ) )
• ایالات مؤتلفه آمریکا ( ایالات مؤتلفه آمریکا )
• آفریقای جدید ( en:Republic of New Afrika )
• سرزمین شمال غربی حتمی ( en:Northwest Territorial Imperative )
• جمهوری لاکوتاه ( en:Republic of Lakotah proposal )
• جمهوری آلاسکا ( حزب استقلال آلاسکا )
• جمهوری کالیفرنیا ( en:California National Party )
• جمهوری تگزاس ( en:Texas secession movements )
• جمهوری ورمونت ( en:Vermont Republic )
• هاوایی ( en:Hawaiian sovereignty movement )
• پورتوریکو ( en:Independence movement in Puerto Rico )
