تجرید التوحید المفید

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تجرید التوحید المفید تألیف تقی‎الدین مقریزی (766-‎845ق)، رساله مختصری است پیرامون توحید و انواع شرک که همراه با کتاب «تطهیر الاعتقاد عن أدران الإلحاد»، تألیف محمد بن اسماعیل صنعانی، با تحقیق صبری بن سلامت شاهین، چاپ و عرضه شده است.
کتاب با دو مقدمه از ناشر و محقق آغاز و مطالب بدون تبویب و فصل‎بندی، در موضوعات متعدد و مختلف، تنظیم شده است.
در مقدمه نخست، به اهمیت کتاب و نویسنده آن، اشاره گردیده و در مقدمه دوم، ضمن اشاره به اهمیت، فضیلت، منزلت و جایگاه بحث از توحید، به ذکر زندگی‎نامه مؤلف، پرداخته شده و در پایان، به برخی از اقدامات تحقیقی صورت‎گرفته در کتاب، اشاره شده است.
کتاب با بیان حقیقت توحید آغاز شده است. به اعتقاد نویسنده، حقیقت توحید آن است که همه امور را با قطع التفات از اسباب و وسائط، از خداوند دانست و اعتقاد داشت که هیچ خیر و شری وجود ندارد، مگر از سوی او که ثمره آن، توکل و ترک شکایت از خلق و رضایت از خداوند و تسلیم در برابر حکمت اوست. وی به این نکته اشاره دارد که توحید، دو قسم می‎باشد: نخست آنکه به زبان گفته شود: «لا إله إلا الله» که این مرتبه از توحید، بین مؤمن و منافقی که مکنونات قلبی خویش را پنهان می‎کند، یکسان است. قسم دوم، آن است که در قلب آدمی، مخالفت و انکاری با مفهوم این جمله، وجود نداشته، بلکه شخص در قلب خویش نیز به آن اعتقاد داشته و آن را تصدیق کند.
نویسنده در ادامه، ضمن اشاره به آیه شریفه 23 سوره جاثیه: أَفَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلٰهَهُ هَوَاهُ (پس آیا دیدى کسى را که هوس خویش را معبود خود قرار داده) و آیات دیگر، به بیان اصل شرک پرداخته و افراد خداوند در ولایت، حاکمیت و روبوبیت را توضیح داده و سپس، حقیقت استعاذه و پناه بردن به خداوند از شر شیطان را تبیین نموده است.
نویسنده در ادامه، ضمن بیان حقیقت قول قدریه و مجوس پیرامون ربوبیت خداوند، شرک را دو نوع شرک در الهیت و ربوبیت دانسته و سپس، به توضیح معنای آیه شریفه 165 سوره بقره: وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَاداً یحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبّاً لِلَّهِ وَ لَوْ یرَى الَّذِینَ ظَلَمُوا إِذْ یرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعَذَابِ‎ (و برخى از مردم، در برابر خدا، همانندهایى برمى‎گزینند و آنها را چون دوستى خدا، دوست مى‏دارند، ولى کسانى که ایمان آورده‏اند، به خدا محبت بیشترى دارند. کسانى که ستم نموده‏اند، اگر مى‏دانستند هنگامى که عذاب را مشاهده کنند تمام نیرو از آنِ خداست و خدا سخت‏کیفر است)، پرداخته و سپس، ادله بطلان دلایل اهل شرک را بررسی نموده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس