تجرثی

لغت نامه دهخدا

تجرثی. [ ت َ ج َ ] ( ع مص ) برآمدن جِرثَئَة ( نای. گلو ) و یا آماس کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ): تجرثی تجرثیاً؛ نتأت جرثئته. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس