تجربیات سریالی لین

تجربیات سریالی لین ( به ژاپنی: シリアルエクスペリメンツレイン ) یک مجموعه ی تلویزیونی انیمه ژاپنی به کارگردانی ریوتارو ناکامورا، نویسندگی چیاکی جی. کوناکا و تهیه کنندگی اوئدا یاسویوکی است. شخصیت های این مجموعه را یوشی توشی آبه طراحی کرده است. تجربیات سریالی لین برای اولین بار از ژوئیه تا سپتامبر ۱۹۹۸ در ۱۳ قسمت از تی وی توکیو پخش شد. داستان آن دربارۀ زندگی لین ایواکورا[ E ۱] است؛ دختری نوجوان که در حومۀ ژاپن زندگی می کند و با وایرد[ E ۲] ، شبکه رایانه ای مشابه با اینترنت، آشنا می شود.
لین دارای تصویرسازی آوانگارد و سورئال است و به موضوعات فلسفی مانند واقعیت، هویت انسانی و ارتباطات می پردازد[ ۱] . این سری به شکلی خلاقانه از تاریخ رایانه، ادبیات سایبرپانک و تئوری توطئه متأثر شده است. منتقدان و طرفداران، لین را به دلیل ابتکار، ویژگی های بصری، فضا، مضامین و تصویر تاریکی که از دنیای مملو از پارانویا، ازخودبیگانگی اجتماعی و اتکاء بر فناوری نمایان می کند ستایش کرده اند. این سریال در سال ۱۹۹۸ در جشنواره هنرهای رسانه ای ژاپن جایزه تعالی را دریافت کرد.
لین ایواکورا یک دختر دبیرستانی است که در حومۀ ژاپن همراه با خانواده ای از طبقۀ متوسط و متشکل از خواهری بزرگتر به نام میکا[ E ۳] ، مادری سرد و غیرصمیمی، و پدری شیفتۀ کامپیوتر زندگی می کند. وضعیت عادی زندگی او به دنبال مجموعه ای از حواث عجیب و غریب تغییر می کند؛ از زمانی که متوجه می شود همکلاسی های او ایمیلی از یک دانش آموز مرده به نام چیسا یومودا[ E ۴] دریافت کرده اند. لین نیز در خانه، کامپیوتر قدیمی خود را بیرون آورده و ایمیل چیسا را می بیند که می گوید در واقع نمُرده، بلکه تنها «جسم خود را رها کرده است» و در اعماق قلمروی مجازی وایرد همچنان زنده است؛ جایی که ادعا می کند «خدا» را در آن پیدا کرده است. از این پس لین درگیر رویدادهایی رمزآلود و سورئال می شود، سعی می کند اسرار وایرد را کاوش کند و در نهایت روایتی را شکل می دهد که در آن به مضامین آگاهی، ادراک و ماهیت واقعیت پرداخته می شود.
وایرد یک قلمرو مجازی است که مجموع تمام ارتباطات و شبکه های انسانی که با تلگراف، تلویزیون و سرویس های تلفن ایجاد شده یا با اینترنت، فضای مجازی و شبکه های نوین گسترش یافته را در بر می گیرد و پشتیبانی می کند. وایرد می تواند به سیستمی متصل شود که ارتباط ناخودآگاه بین افراد و ماشین ها را بدون رابط فیزیکی امکان پذیر می سازد. داستانْ چنین سیستمی را با طنین های شومان[ E ۵] معرفی می کند؛ ویژگی میدان مغناطیسی زمین که از دید نظری امکان برقراری ارتباط بدون مانع را از راه دور فراهم می کند. اگر چنین پیوندی ایجاد شود، وایرد معادل واقعیت می شود؛ واقعیت به مثابه ی اجماع کلی همۀ ادراکات و دانش بشری. فاصلۀ میان آنچه واقعی و آنچه مجازی/دیجیتال است به طور فزاینده ای نازک شده و به آرامی شروع به محو شدن می کند.