تجربه کار

لغت نامه دهخدا

تجربه کار. [ ت َ رِ / رُ ب َ / ب ِ ] ( نف مرکب ) ج ، تجربه کاران. شخص آزموده و دانا. ( فرهنگ نظام ). مردم کارافتاده و کارآزموده. ( آنندراج ). عالم به شغل و عامل با تجربه. ( ناظم الاطباء ). مجرب. بازل :
مرا ز تجربه کاران نصیحتی یاد است
که توبه نامه بخط شکسته می باید.
صائب ( از آنندراج ).
یکی ز تجربه کاران بصیدگاه ملالم
رمیده بلبلم از آرزوی انجمن گل.
محمد سعید اشرف ( ایضاً ).
|| تجربه کاران روزگار؛ آزمودگان کارهای دنیا. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس