تجربه بیرون از بدن

تجربۀ بیرون از بدن (out-of-the-body experience)
در روان شناسی، تجربه ای که در آن جهان گویی بیرون از پیکر انسان نگریسته می شود. کسی که چنین تجربه ای دارد ممکن است از بالا و غالباً از منظر وجود غیر جسمانی، که با رشته ای به جسم متصل است، وجود جسمانی واقعی خود را درک کند. این تجربه بیش از همه برای کسانی روی داده است که دچار مرگِ موقت شده اند اما، پس از دوره ای بیهوشی، به هوشیاری بازگشته اند. وجود غیرجسمانی ممکن است به نقاط نزدیک «سفر» کند یا به دیدار جاهایی برود که چندصد کیلومتر دورترند. با توجه به تجارب تأثیرگذاری که از سوی اشخاص در سنین متفاوت و از فرهنگ های گوناگون گزارش شده است، این باورِ رایج تقویت می شود که انسان ها روح یا روانی دارند که پس از مرگ بدن را به قصد جهانی دیگر ترک می کند. در بعضی جوامع، این باور وجود دارد که ساحران و جادوگران قبیله قادرند روح خود را به جاهای دور بفرستند تا دربارۀ روح گمشدۀ شخص بیمار اطلاعاتی به دست آورند. تجربۀ بیرون از بدن در محدودۀ فراروان شناسی است و دربارۀ تجارب گزارش شده مطالعات بسیاری صورت گرفته، اما نتایج قطعی حاصل نشده است.