تجرء

لغت نامه دهخدا

تجرء. [ ت َ ج َرْ رُ ءْ ] ( ع مص ) اجتراء. دلیر گردیدن بر کسی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تجرؤ؛ جرأت کردن و دلیر شدن. این لفظ بطور غلط مشهور تجری با یاء آخر استعمال میشود. ( فرهنگ نظام ). رجوع به تجرئة و تجرؤ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس