( تجخیة ) تجخیة. [ ت َ خ ِ ی َ ] ( ع مص ) بلندکردن نمازگزار شکم را و گشاده داشتن هر دو بازو در سجده. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || میل کردن شب. ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). میل کردن : و منه الحدیث : کالکوز مجخیّا، ای مائلا لانه اذا مال انصب ما فیه. ( اقرب الموارد ). || پشت خم کردن پیر. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
بلند کردن نمازگزار شکم را و گشاده داشتن هر دو بازو در سجده . یا میل کردن شب . میل کردن . یا پشت خم کردن پیر .
