تجحیل

لغت نامه دهخدا

تجحیل. [ ت َ ] ( ع مص ) بر زمین زدن کسی را. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس