تجال. [ت َ جال ْل ] ( ع مص ) ( از: «ج ل ل » ) گرفتن بهتر چیزی را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || بزرگی نمودن. تجال عنه ُ؛ ای تعاظم. || و فی الحدیث جابر رضی اﷲ عنه : تزوجت امرءة تجالت ؛ ای اسنت و کبرت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
