تجاذی. [ ت َ ] ( ع مص ) ( از: «ج ذو» ) زورآزمایی کردن با هم در رفع سنگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). || ( از: «ج ذی » ) بیرون آمدن. ( از اقرب الموارد ). بیرون آمدن شمشیر. ( از قطر المحیط ). بیرون رفتن از میان چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
