( تثویة ) تثویة. [ ت َ وِ ی َ] ( ع مص ) مقیم گردانیدن کسی را. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مقیم گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ). || مردن : ثوی ؛ بمرد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
