تثؤب
لغت نامه دهخدا
تثوب. [ ت َ ث َوْ وُ ] ( ع مص ) نوافل خواندن بعداز فریضه. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || کسب ثواب کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید