تثلیخ

لغت نامه دهخدا

تثلیخ. [ ت َ ] ( ع مص ) آلوده گردانیدن. ( قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس