تثلیث در قران

[ویکی فقه] تثلیث در قرآن. واژه تثلیث از ریشه ثلث در لغت به معنای سه بخش کردن، سه یکی کردن، سه گوشه کردن و سه کردن است.
تثلیث در اصطلاح ، خدا را سه دانستن است، با این توضیح که پدر و پسر و روح القدس هریک خدایند و به رغم تمایز، سه خدا نیستند و در عین حال، صرفاً سه نام نیستند که هریک در شرایط متفاوت بر خداوند اطلاق شده باشد، همچنانکه هریک از این سه، جنبه و جزوی از خداوند به شمار نمی آید.
دلالت واژه تثلیث
واژه تثلیث معادلی است برای Trinity یا Trinity Divine که بر نوعی کثرت در الوهیت دلالت دارد.
تثلیث در کتب لغت
در کتاب های متقدم لغت ــ از جمله کتاب العین فراهیدی ، معجم مقاییس اللغه ابن فارس ، صَحاح اللغه جوهری ، مصباح المنیر فیّومی و تاج العروس مرتضی زَبیدی ــ به واژه تثلیث در معنای مسیحی آن اشاره نشده است، هرچند که در شرح مفهوم این اصطلاح، ذیل واژه سریانیِ اُقْنوم و اقانیم ثلاثه، مباحثی آمده است.در کتاب های لغت واژه اقنوم به معنای «اصل» آمده و رومی دانسته شده است. امروزه زبان شناسان، واژه اقنوم را سریانی می دانند.
معانی دیگر
...