تثعم. [ ت َ ث َع ْ ع ُ ] ( ع مص ) بشگفتی آوردن. ( از قطر المحیط ): تثعمتنی ارض ؛ در شگفت آورد مرافلان زمین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خوش آمد مرا. ( شرح قاموس ). رجوع به ذیل اقرب الموارد ص 75 شود.
