( تثریة ) تثریة. [ ت َ رِ ی َ ] ( ع مص ) تر کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). تر کردن خاک را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از قطر المحیط ). آبزدن مکان را. آب ریختن و لت کردن قروت را. || دست را بر خاک نهادن چنانکه نمازگزار گاه سجده. ( از منتهی الارب ) ( قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ).
