تثبیر

لغت نامه دهخدا

تثبیر. [ ت َ ] ( ع مص ) بازداشتن از حاجت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). حبس کردن چیزی بر کسی. ( از قطر المحیط ). حبس کردن. ( شرح قاموس ). حبس کردن چیزی را. ( تاج العروس ج 3 ص 72 ).

پیشنهاد کاربران