تثأثؤ. [ ت َ ث َءْ ث ُءْ ] ( ع مص ) مقام نمودن بعد از آنکه اراده سفر داشت. ( از منتهی الارب ). مقام نمودن پس از اراده سفر داشتن. ( ناظم الاطباء ). || ترسیدن از کسی. || بر آبشخور وارد شدن. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).
