تثاقف

لغت نامه دهخدا

تثاقف. [ ت َ ق ُ ] ( ع مص ) خصومت کردن و غلبه کردن بر یکدیگر در حذاقت. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران