تتییم. [ ت َ ] ( ع مص ) بعشق بنده کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). بنده خود کردن عشق کسی را و رام و منقاد گردانیدن او را. ( از منتهی الارب ) ( از قطر المحیط ) ( از ناظم الاطباء ) بعشق بنده گردانیدن و رام و منقاد نمودن. ( آنندراج ).
