تتیع. [ ت َ ت َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) ستیهیدن و خودرائی نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). لجاج ورزیدن. ( از قطر المحیط ). || بر روی درافتادن در بدی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). بر روی درافتادن در بدی و شتاب نمودن بدان. ( از قطر المحیط ).
