تتوبه

لغت نامه دهخدا

( تتوبة ) تتوبة. [ ت َ وِ ب َ ] ( ع مص ) از گناه بازگشتن. ( تاج المصادر بیهقی ). بازگشتن از گناه. || باز مهربان شدن خدا بر کسی. توفیق توبه دادن کسی را خدای. || آسان گردانیدن خدای دشواری کسی را. ( منتهی الارب ). رجوع به توبه شود.

پیشنهاد کاربران