تتمیم جامع عباسی

[ویکی فقه] تتمیم جامع عباسی (کتاب). تتمیم جامع عباسی تالیف علامه نظام الدین محمد بن حسین قرشی ساوجی (م حدود ۱۰۴۰ ق). و در بردارندۀ فروعات فقهی از مسائل وقف تا قصاص به زبان فارسی می باشد.
پس از آنکه شیخ بهایی وفات کرده و موفق به تکمیل جامع عباسی نمی شود شاه عباس از شاگرد وی، درخواست می نماید که آنها را کامل نماید و وی نیز بقیۀ مباحث فقهی را در ضمن ۱۵ باب با نام تتمیم (تکمله) جامع عباسی تالیف می نماید. علاوه بر مباحث فقهی، باب هفتم به زیارت نامه های پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم و ائمه معصومین علیه السّلام و ایام تولد آن بزرگواران اختصاص یافته است. در این کتاب علاوه بر نظریات فقهای قبل و مؤلف در موارد زیادی نظریات شیخ بهایی استاد وی ذکر شده است.
نحوۀ نگارش
سبک نگارش آن مثل کتاب جامع عباسی فقه رساله ای است اما به نظریات فقهای قبل نیز تعرض شده است. این کتاب همچون الجامع العباسی همواره مورد توجه فقهای بزرگ بوده و به نظریات آن استناد و نقد و بررسی شده است. مؤلف در مقدمۀ کتاب در مورد علت نگارش آن به درخواست شاه عباس و مطالب ذکر شده در کتاب اشاره نموده است. مطالب کتاب بین سال های ۱۰۳۱ تا ۱۰۳۸ ق تدوین شده است.
نسخه ها
در مقدمه ای بر فقه شیعه به نسخه های خطی متعددی از آن اشاره شده است. این کتاب معمولا همراه با الجامع العباسی و گاهی نیز به صورت مستقل چاپ شده است در الذریعة به نسخه ای به خط سید زین العابدین حسینی در کتابخانه مجلس شورای اسلامی اشاره شده است که به نظر آقا بزرگ تهرانی متعلق به نظام الدین محمد ساوجی است. اما با توجه به عبارت مقدمه ای بر فقه شیعه که کتاب مستقلی به نام تکملة الجامع العباسی در بحث های زیارت ها و میراث را به سید زین العابدین حسینی نسبت داده است، مؤلف بودن یا کاتب بودن سید زین العابدین حسینی قابل تامل است.